ذوط

لغت نامه دهخدا

ذوط. [ ذَ ] ( ع مص ) خبه کردن کسی را چنانکه بر آورد زبان خود را. خفه کردن کسی را بدانگونه که زبان او برآید.

فرهنگ فارسی

خبه کردن کسی را چنانکه بر آورد زبان خود را .

پیشنهاد کاربران

بپرس