ذوشجون. [ ش ُ ] ( ع ص مرکب ) صاحب راهها. صاحب وادیها. صاحب شاخه ها و شعبه ها. کثیرالاحتمال الحدیث ذوشجون ؛ ای ذوطرق. و در فارسی گویند سخن از سخن شکافد. و نخستین کسی که آنرا گفته است ضبةبن ادبن طابخةبن الیاس بن مضر است.
