ذوسمر

لغت نامه دهخدا

ذوسمر. [ س َ م ُ ] ( اِخ ) موضعی است از نواحی عقیق. ابووجزه گوید :
ترکن زهاء ذی سمر شمالاً
و ذانهیا و نهیاعن یمین.
و ابن الاثیر در المرصع گوید، جایگاهی است بحجاز. و در نزهة القلوب ( چ بریل مقاله 3 ) حمداﷲ مستوفی گوید: و طریق الذی سلک رسول اﷲ صلی اﷲ علیه و آله وقت الهجرة، از زیر مکه دلیل گرفت تا دریا کنار نزدیک عسفان و از آنجا براه رفت تا از قدید بگذشت از قدید بین الخرار رفت و بثنیة المراءة رفت و از آنجا بمیان مدلجه مجاج... پس بذی سمر پس ببطن اعداء.

پیشنهاد کاربران

بپرس