ذورند

لغت نامه دهخدا

ذورند. [ رَ ] ( اِخ ) موضعی است براه حاج بصرة. و از آنجاست ابراهیم بن شبیب. ( منتهی الارب ).

ذورند ؛ موضعی است در راه حاجیان بصره ، از آن موضع است ابراهیم بن شبیب. ( منتهی الارب ) .