ذودعاء. [ دُ ] ( ع ص مرکب ) خداوند خواهش. خداوند خواهانی. خداوند دعا. صاحب دعا: و اذا مَسَّه ُ الشر فذودعاء عریض. ( قرآن 41 / 51 ) وچون در رسد او را بدی پس صاحب دعای بسیار است. ( ص 546 تفسیر ابوالفتوح ). و در ص 553 گوید: خداوند دعا باشد پهن. و عرب طول و عرض در جای کثرت بکار دارد...
