ذوحرض

لغت نامه دهخدا

ذوحرض. [ ح ُ رُ ] ( اِخ ) موضع یا وادی نزدیک نقره از بنوعبداﷲبن غطفان به پنج میلی معدن النقرة. ( از المراصع ). || موضعی نزدیک اُحد.

پیشنهاد کاربران