ذوحذار

لغت نامه دهخدا

ذوحذار. [ ح ُ ] ( اِخ ) از الهان بن مالک بن زیدبن اوسلةبن ربیعةبن الخیار اخی همدان بن مالک. ( تاج العروس ).

پیشنهاد کاربران