ذوح

لغت نامه دهخدا

ذوح. [ ذَ ] ( ع مص ) سخت رفتن. ( منتهی الارب ). رفتار درشت و عنیف. السیرالعنیف. ( تاج المصادر بیهقی ). || گرد آوردن گوسفندان و مانند آن.

پیشنهاد کاربران

بپرس