ذوجنبتین

لغت نامه دهخدا

ذوجنبتین. [ جَم ْ ب َ ت َ ] ( ع ص مرکب )صاحب دو جنبه. صاحب دو طرف. صاحب دو جانب. صاحب دو روی. ( کار، امر ). دوطرفة. دوجانبه. دورویه. دوروی.

صاحب دو طرف دوجانبه دو طرفه دورگ
صاحب دو جنبه .

ذوجَنبَتِین بودن :
یعنی دارای دو جنبه داشتن موضوع ، ، دارای دوگونه
مثال : ذوجنبتین بودن دیه
یعنی دیه دارای دو جنبه جداگانه میباشد.