ذوثلاث شعب

لغت نامه دهخدا

ذوثلاث شعب. [ ث َ ث َ ش ُ ع َ ] ( ع ص مرکب ) صاحب سه شاخه : اِنْطَلِقوا الی ظِل ة ذی ثَلث ِ شُعَب. ( قرآن 77 / 30 )؛ بروید بسوی سایه صاحب سه شاخه یعنی دود. ( تفسیر ابوالفتوح ج 5 ص 454 ) و در تفسیر آن گوید: بروید به سایه ای که سه شاخ و سه جانب دارد گفتند معنی آن است که سایه دود دوزخ که برآید به سه جهت بشود آنگه محیط گردد بکافران چنانکه گفت احاط بهم سرادقها یعنی دودی که دم باز گیرد. ( ج 5 ص 457 ).

پیشنهاد کاربران