ذوبوان. [ ب ُ ] ( اِخ ) موضعی است به نجد در شعرو گفته اند که مراد شاعر بوانه بوده است و ها را برای قافیة سقط کرده است. ( مراصد الاطلاع ). زفیان گوید:ماذا تذکرت من اَلأَظعان طوالعاً من نحو ذی بوان.
