ذواکلیل

لغت نامه دهخدا

ذواکلیل. [اِ ] ( ع ص مرکب ) ذات اکلیل. رجوع به ذات اکلیل شود.

فرهنگ فارسی

ذات اکلیل .

پیشنهاد کاربران

بپرس