ذوالنویره

لغت نامه دهخدا

( ذوالنویرة ) ذوالنویرة. [ ذُن ْ ن ُ وَ رَ ] ( اِخ ) لقب عامربن عبدالحرث شاعر. || لقب مکمل بن دوس قواس یا کمانساز. || لقب متمم بن نویرة صحابی است و او وبرادرش مالک بن نویرة هر دو شاعرند. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس