ذوالنباح

لغت نامه دهخدا

ذوالنباح. [ ذُن ْ ن ُ] ( اِخ ) زمین درشت و مرتفعی است از شربة به اطراف تیمن. || پشته ای است از دیار فزارة. ( کذا جاء فی کتاب الحازمی. بنقل یاقوت در معجم البلدان ).

پیشنهاد کاربران

بپرس