ذوالمرخ

لغت نامه دهخدا

ذوالمرخ. [ ذُل ْ م َ ] ( اِخ ) موضعی است به یمن. کثیر راست :
بعزّة هاج الشوق فالدمع سافح
مغان و رسم قد تقادم ما صح
بذی المرخ من ود ان غیر رسمها
ضروب الندی ثم اعتنقها البوارح.
و دیگری گوید:
من کان اعسی بذی مرخ و ساکنه
قریرعین لقد اصبحت مشتاقا
اری بعینی نحو الشرق کل ضحی
داب المقید منی النفس اطلاقاً.

پیشنهاد کاربران

بپرس