ذوالقلمین. [ ذُل ْ ق َل َ م َ ] ( ع ص ، اِ مرکب ) خداوند دوخامه. || ( اِخ ) لقب علی بن ابی سعید الکاتب و وزیر و صاحب دیوان رسالت مأمون خلیفه عباسی. ابن الاثیر در المرصع گوید چون وی بهر دو زبان فارسی و عربی نیکو نوشتی این لقب بدو دادند. و سمعانی گوید لقب بذلک لحسن قلمه فی الکتابة. و ابوالفضل بیهقی وجه تلقیب را از این گوید که حضرت رضا علیه السلام بمأمون گفت [ ابوسعید] کاتب خلیفه برای امر کتابت من نیز بسنده باشد. رجوع به آثارالباقیه بیرونی ص 134. و تاریخ بیهقی چ ادیب ص 135 و انساب سمعانی و المرصع ابن الاثیر شود.
