ذوالغضوین. [ ذُل ْ غ َ ض َ وَ] ( اِخ ) بلفظ تثنیه غضا است ، ذکر آن در حدیث هجرت آمده. ابن اسحاق گوید: ثم تبطّن بهما یعنی الدلیل مَرجَح من ذی الغضوین بالغین والضاد المعجمتین ویقال من ذی العصوین بالعین والصاد المهملتین عن ابن هشام. ( از معجم البلدان یاقوت ) ( نزهةالقلوب چاپی ص 170 ).
