ذوالعبره

لغت نامه دهخدا

( ذوالعبرة ) ذوالعبرة. [ ذُل ْ ع ُ رَ] ( اِخ ) لقب ربیعةبن جریش است. ابن اثیر در المرصع گوید: لقب ربیعةبن الجریش بن کعب بن ربیعةبن عامربن صعصعة. و العبرة خرزة کان یلبسها بمنزلةالتاج. ذکره ابن الکلبی. و رجوع به منتهی الارب در کلمه عبر شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس