ذوالطول

لغت نامه دهخدا

ذوالطول. [ ذُطْ طَ ] ( ع ص مرکب ) خداوند افزون کردن نعمت. ( مهذب الاسماء ). واهب. وهاب. کریم. || ( اِخ ) نامی از نامهای خدای تعالی.

فرهنگ فارسی

۱- خداوند افزونی نعمت صاحب عطا . ۲- صفتی است از صفات خدای تعالی . یا ذو الطول و المن . ۱- صاحب عطا و انعام : ۲ - صفتی است از صفات خدا : (( جمال ملکت ایران و توران مبارک سابه ذوالطول و المن . ) ) ( منوچهری . د ۵۹ در مدح علی بن عبیدالله صادق )
خداوند افزون کردن نعمت .

فرهنگ عمید

۱. صاحب عطا و بخشش و توانگری.
۲. (اسم، صفت ) [مجاز] یکی از صفات خدای تعالی.

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] این اسم در قرآن یک بار و به عنوان وصف خدا وارد شده است چنان که می فرماید:
(غافِرِ الذَّنْبِ وَ قابِلِ التَّوب شَدِیدِ العِقاب ذِی الطَّول لا إِلهَ إِلاّ هُوَ إِلَیْهِ المَصیر).(سوره غافر/3)
«آمرزنده گناه، پذیرنده توبه، سخت کیفر ده، توانگر، خدایی نیست جز او، بازگشت به سوی او است».
در این آیه چهار وصف برای خدا ذکر شده است:
1. (غافر الذَّنب): اشاه به این است که برخی از گناهان را خداوند از روی تفضّل ولو توبه ای نباشد می پذیرد.
2. (قابِلِ التَّوب): اشاره به این است که توبه گناهانی که بخشودگی آنها در گرو توبه است را می پذیرد.
3. (شَدِیدِ العِقاب): اشاره به این است که کیفرهای خدا قابل قیاس با کیفرهای دنیوی نیست، و بندگان خدا اندیشه همانندی را از ذهن دور سازند.
4. (ذی الطَّول): اشاره به این است که کیفر خدا برای رفع نیاز نیست، بلکه برای محقق بخشیدن به عدل الهی است.

پیشنهاد کاربران

بپرس