( ذوالشکوة ) ذوالشکوة. [ ذُش ْ ش َک ْ وَ ] ( اِخ ) لقب عبدالرحمن بن حنظلةبن کعب بن ثعلبة. سمی بذلک لأنه کان تکوّر معه شکوة اذاقاتل. قاله ابن الکلبی. از حاشیه المرصع خطی.
