ذوالرقیبه
لغت نامه دهخدا
ذوالرقیبة. [ ذُرْ رُ ق َ ب َ ] ( اِخ ) لقب عبدالرحمن بن کعب بن زهیر.
ذوالرقیبة. [ ذُرْ رُ ق َ ب َ ] ( اِخ ) لقب مالک بن عامربن سلمةبن قشیر. و حرب نسار را سبب اغاره خیل او بود که بنوعامر و بنوضبةبن اسد بر هوازن غالب آمدند. ( از المرصع ).
ذوالرقیبة. [ ذُرْ رُ ق َ ب َ ] ( اِخ ) لقب یزیدبن سنان بن ابی حارثة. مشهور به اشعر. ( المرصع ).
ذوالرقیبة. [ ذُرْ رَ ب َ ] ( اِخ ) رجوع به عقدالفرید جزء 6 ص 11 و 12 شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید