ذوالذکر.[ ذُذْ ذِ ] ( ع ص مرکب ) ذِکّیر. آنکه ذاکره قوی دارد. || شریف. رفیع. بلندمرتبت : و القرآن ذی الذکر. الاَّیة ( قرآن 1/38 )؛ ای ذوالعظمة و الشّرف.
