ذوالحناظل. [ ذُل ْ ح َ ظِ ] ( اِخ ) نکرةبن قیس بن منقذبن طریف الأسدی فارس شُجاع لقب به لانه تقدم طلیعة فنزل عن فرسه و جعل یجنی الحنظل فادرکه العدو فمال فی متن فرسه و الحنظل فی ردنه و جعل یقاتلهم و الحنظل ینتثر من ردنه. قاله الصاغانی. ( تاج العروس ).
