ذوالبردین. [ ذُل ْ ب ُ دَ ] ( اِخ ) لقب عامربن اُحیمربن بهدلة. و وجه تلقیب آنکه منذربن ماءالسماء به روزی که وفود عرب را بار داده بود، دو برد نزد خود نهاده داشت و به همگی خطاب کرده گفت : آنکه اعزّ عرب است از جهت قبیله و کثرت برخیزد و این دو برد برگیرد و عامربن احیمر برخاست و آن دو برد برگرفت. || لقب ربیعةبن ریاح الهلالی و هو جواد معروف. و ابن الأثیر در المرصع گوید: هو ربیعةبن رتاج بن توالم. و رجوع به عقدالفرید و عیون الاخبار شود.
