ذواد
لغت نامه دهخدا
ذواد. [ ذَوْ وا ] ( اِخ ) ابن ابی الرقراق الغطفانی. شاعری است از عرب.
ذواد. [ ذَوْ وا ] ( اِخ ) ابن المبارک. له ذکر. حکی عنه العباس الشکلی. ( تاج العروس ).
ذواد. [ ذَوْ وا ] ( اِخ ) ابن عبداﷲبن الحسین البصری. ذکره ابن مندة فی تاریخ اصبهان.
ذواد. [ ذَوْوا ] ( اِخ ) ابن علیة. مکنی بابی المنذر. محدث است.
ذواد. [ ذَوْ وا ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ ذائد.
ذواد. [ ذَوْ وا ] ( اِخ ) ابن محفوظ القریعی. روی عن اخیه روّاد.
ذواد. [ ذَوْ وا ] ( اِخ ) عقیلی. تابعی است. او از سعدبن ابی وَقّاص و از او معمربن راشد روایت کند. کذا فی کتاب الثقات لابن حبان. ( تاج العروس ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید