ذواجنحه

لغت نامه دهخدا

( ذواجنحة ) ذواجنحة. [ اَ ن ِ ح َ ] ( ع اِ مرکب ) فرشته. ملک :
ذواجنحه لشکر جناحت
قلب فقرا بود سپاهت.
سلمان ساوجی.
|| ( اِخ ) ذواجنحه یا ذوالجناحین ، لقب جعفربن ابیطالب که به غزوه موته شهادت یافت.

پیشنهاد کاربران