ذو نباح

لغت نامه دهخدا

ذونباح. [ ن ُ ] ( اِخ ) زمینی است درشت بلند در شربة نزدیک تیمن. ( منتهی الارب ). حزم من الشربةقرب تیمن و هی هضبة من دیار فزارة. ( تاج العروس ).

فرهنگ فارسی

زمینی است درشت بلند در شربه نزدیک تیمن .

پیشنهاد کاربران

بپرس