( ذومغفرة ) ذومغفرة. [ م َ ف ِ رَ ] ( ع ص مرکب ) خداوند آمرزش : و ان رَبّک لذو مغفرة للناس علی ظلمهم و ان رَبّک لشدید العقاب. ( قرآن 13 / 7 ). و ترجمه آن چنین است : بدرستی که پروردگار تو هر آینه خداوند آمرزش است برای مردم بر ستم ایشان و بدرستی که پروردگار تو سخت عقوبت است. ( تفسیر ابوالفتوح ج 3 ص 171 ). و در ص 175 تفسیر آنرا بدینسان آرد: و خدای تو ای محمد خداوند آمرزش است مردمان را بر ظلمشان و این از جمله آیاتی است که به او استدلال کردند بر اصحاب وعید برای آنکه خدای تعالی بر اطلاق گفت من بیامرزم مردمان ظالم را و توبه شرط نکرد آنگه بر عادت خود وعید با این وعد مقرون کرد و گفت خدای سخت عقوبت است تا بدانند که هر دو با اوست و متعلق بمشیت و ارادت اوست. سعیدبن المسیب گفت چون این آیت آمد رسول ( ص )گفت اگر نه عفو خدای بودی و تجاوز او هیچ آدمی را عیش خوش نبودی و اگر نه وعید و عقاب او بودی همه آدمیان پشت بعفو او گذاشتندی. و در سوره فصلت آیه 43 آمده است : اِن رَبک َ لذومغفرة و ذوعقاب الیم. بتحقیق که پروردگارت صاحب آمرزش و صاحب شکنجه و عقوبت دردناک است. ( تفسیر ابوالفتوح ج 4 ص 545 ). و در ص 551 ضمن تفسیر آیه گوید: و آنگه بر سبیل ترغیب و ترهیب گفت خدای تو ای محمد ( ص ) خداوند آمرزش و مغفرت است و خداوند عقاب سخت مولم تا هر کسی را بحق خود برساند.
