ذو حسم

[ویکی شیعه] ذو حُسَم یا ذی حُسَم، از منزلگاه های میان مکه و کوفه. در واقعه کربلا، امام حسین(ع) در این منزل با سپاه اعزامی ابن زیاد به فرماندهی حر بن یزید روبه رو شد. آن حضرت دستور داد تا سپاهیان آنان را سیراب کنند. سپاهیان حر نماز ظهر و عصر را به امام حسین(ع) اقتدا کردند. سخنانی از امام خطاب به آنان در این منزل گزارش شده است. امام در این سخنان به دعوت کوفیان و نامه های آنها اشاره کرد. همچنین بین امام و حر در این منزل گفتگویی صورت گرفت.
حسم به معنای منع است. ذوحسم از منازل بین مکه و کوفه بوده است. امام حسین پیش از این منزل در شراف و پس از آن در بیضه منزل کرد.
هنگامی که امام حسین(ع) سپاه اعزامی از کوفه را دید، یارانش را به سمت ذو حسم سوق داد و پیش از رسیدن سپاه حر بن یزید در آنجا اردو زد. حر و سربازانش در همین مکان با امام برخورد کردند. حسین بن علی(ع) دستور داد تا حر و سپاهش را سیراب کنند. در این منزل امام حسین برای سپاه حر خطبه خواند. حجاج بن مسروق جعفی اذان گفت. حر و سپاه او نماز ظهر و عصر را به آن حضرت اقتدا کردند.

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است
نام محلی است. یکی از منزلگاه های میان مکه و کوفه. چون طلیعه سپاه اعزامی از کوفه برای امام حسین علیه السلام آشکار شد، یارانش را به طرف ذو حسم سوق داد و پیش از رسیدن نیروهای دشمن، در آنجا اردو زد.
حر و سربازانش در همین مکان با امام حسین علیه السلام برخورد کردند و آن حضرت دستور داد حر و سپاه او و حتی اسبانشان را سیراب کنند که از راه رسیده بودند و بی تاب عطش بودند.
امام سپس برای آن گروه سخنرانی کرد و هنگام ظهر، نماز جماعت خوانده شد. حر و سپاه او نیز به امام حسین علیه السلام اقتدا کردند.
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف