( ذوالثدیة ) ذوالثدیة. [ ذُث ْ ث ُ ی َ / ذُث ْ ث ُ دِی ی َ ] ( اِخ ) حرقوص بن زهیر یکی از رؤسای خوارج که در حرب نهروان بدست امیرالمؤمنین علی علیه السلام کشته شد. و رسول اکرم از پیش خبر وی داده بود: «و آیة ذلک ان فیهم رجلاً اسوداً احدی عضدیه مثل ثدی المراءة او مثل البضعة تدردر» و او را ذوالیدیة نیز گفته اند و وجه تلقیب آنکه او بجای یک دست پاره ای گوشت داشت. و بعضی گفته اند وی حبشی و نام او نافع بوده است. || لقب عمروبن ودّ یا عمربن عبدُودّبن ابی قیس ، سواردلیر قریش که به غزوه خندق به دست امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه السلام کشته شد و گویند که به روز خندق یکصد و چهل ساله بود. و رجوع به صاحب الثدیة و شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج 1 صص 202 - 205 شود.
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] ذو الثدیه لقب حرقوص بن زهیر اسعدی بجلی نام یکی از پیشوایان حروریه میباشد که با علی(ع) مخالفت نموده با یاران خود در نهروان مستقر شدند. خاتمی،احمد،فرهنگ علم کلام،ص۱۱۸ رده های این صفحه : امام علی | تاریخ معصومان | خوارج | دشمنان امام علی
