ذهبان
لغت نامه دهخدا
ذهبان. [ ذَ ] ( اِخ ) کوهی است جهینه را باسفل مروة. به ساحل میان جدة و قدید و بین مروة و سقیا. || موضعی است ساحلی به یمن. از قراءُ جند.
ذهبان. [ ذَ / ذُ ] ( ع اِ ) ج ِ ذَهَب.
ذهبان. [ ذَ هََ ] ( )ابوغافل ؟ ( از المرصع خطی ).
ذهبان. [ ذُ ] ( اِخ ) بطنی است از حضرموت. بی شرحی.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید