ذنوبا

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
ذنب (۳۹ بار)

(بفتح اوّل) ، راغب ذنوب را اسب دراز دم و دلو دمدار گفته و می‏گوید بطور استعاره در مهنای نصیب به کار می‏رود یعنی بر ستمگران نصیبی از عذاب هست مانند نصیب ستمگران گذشته پس عجله نکنند. یبرسی آن را دلو پر از آب گفته و از بعضی نقل می‏کند که ذنوب نمی‏گویند مگر آن که آب داشته باشد و گوید در حدیث بول اعرابی آمده که «اَمَرَ بِذَنُوبٍ مِنْ ماءٍ فاریقَ عَلَیهِ» یعنی دستور داد تا دلوی پر از آب بر آن ریخته شد. صحاح آن را اسب دراز دم، نصیب، دلو پر از آب و غیره گفته است. قاموس: اسب دم کلفت، روز پر شر، دلوی که آب دارد. نصیب و غیره معنی کرده است.