ذفراء. [ ] ( ع اِ ) قال الرازی فی الحاوی : قیل انه سذاب البر. قال أبوحنیفة: هی عشبة خبیثةالریح ترتفع قدر شبر خضراء و لها ساق و فروع. ورقها نحو ورق الرحم مرة و ریحها ریح القثاء ( لکلرک ، مترجم فرانسه ابن البیطار این کلمه را فساء خوانده و حق با اوست ) و لها زهراً صفر خشن و تکثر فی منابتها و یدق ورقها و یشرب لوجع الجوف و حمی الربع و وجعالکبد فینتفع به جدا. ( ابن البیطار ).
