ذفاف
لغت نامه دهخدا
ذفاف. [ ذِ ] ( ع اِ ) زهر کشنده. سم قاتل. || آب اندک یا نم و تری. ج ، ذُفُف. ما فیه ذفاف ؛ نیست در آن چیزی که تعلق گرفته شود بدان. || ما ذف َّ ذفافاً؛ آماده نکرد چیزی را، یا چیزی نکرد.
ذفاف. [ ذُ ] ( ع ص ) زود. سبک. بشتاب. || زهر کشنده. || خفاف ٌ ذفاف ؛ سبک ، زود، یا از اتباع است.
ذفاف. [ ذِ / ذَ ] ( ع اِ ) آب اندک. ج ، اَذِفه. ( مهذب الاسماء ). || زهر قاتل.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید