ذعوط

لغت نامه دهخدا

ذعوط. [ ذَع ْ وَ ] ( ع ص ) ( شاید معرب از زود فارسی چنانکه ذَوَط ) مرگ شتاب. موت ذَعْوَط، موت ذاعط؛ مرگ ناگهان.

پیشنهاد کاربران

بپرس