[ویکی نور] «ذریعة الضراعة»، از جمله تألیفات ملا محسن فیض کاشانی(1091ق) است که به انگیزه جمع آوری مناجات های پراکنده ی مأثوره از معصومین(ع) نوشته شده است.
در ابتدای کتاب، پیش درآمدی بر کتاب، توسط رئیس کنگره بزرگداشت فیض کاشانی نوشته شده است، سپس مقدمه مؤلف و در ادامه متن کتاب ذکر شده است.
این اثر ارزش مند معنوی، بنا بر آنچه فیض رحمه الله در پایان کتاب بدان اشاره می کند، در دهه ششم قرن یازدهم تألیف شده است.
فیض کاشانی رحمه الله، معتقد است که بهترین لذّات معنوی بعد از علم و عالی ترین نشاط و طراوت عقلانی بعد از معرفت خداوند، مناجات با پروردگار با قلبی خاشع و بدنی خاضع همراه با حضور و مشاهده است که مشتاقان طریق او این حلاوت را می چشند.
وی، برای تهیه منبعی جامع و گران سنگ از مناجات های فرح بخش و روحانی، ادعیه صحیفه سجادیه و ملحقات آن و پانزده مناجات متعالی منقول از اصحاب ائمّه(ع) و نیز دیگر دعاهای پراکنده در کتب اصحاب را در یک اثر گردآوری نموده است تا وسیله ای برای متضرّعین جهت مناجات با پروردگارشان باشد.
در ابتدای کتاب، پیش درآمدی بر کتاب، توسط رئیس کنگره بزرگداشت فیض کاشانی نوشته شده است، سپس مقدمه مؤلف و در ادامه متن کتاب ذکر شده است.
این اثر ارزش مند معنوی، بنا بر آنچه فیض رحمه الله در پایان کتاب بدان اشاره می کند، در دهه ششم قرن یازدهم تألیف شده است.
فیض کاشانی رحمه الله، معتقد است که بهترین لذّات معنوی بعد از علم و عالی ترین نشاط و طراوت عقلانی بعد از معرفت خداوند، مناجات با پروردگار با قلبی خاشع و بدنی خاضع همراه با حضور و مشاهده است که مشتاقان طریق او این حلاوت را می چشند.
وی، برای تهیه منبعی جامع و گران سنگ از مناجات های فرح بخش و روحانی، ادعیه صحیفه سجادیه و ملحقات آن و پانزده مناجات متعالی منقول از اصحاب ائمّه(ع) و نیز دیگر دعاهای پراکنده در کتب اصحاب را در یک اثر گردآوری نموده است تا وسیله ای برای متضرّعین جهت مناجات با پروردگارشان باشد.