( ذرٔآء ) ذرٔآء. [ ذَ ] ( ع ص ، اِ ) تأنیث اَذرَء ( شاید معرّب زال ) زن پیر. || عناق ذرٔآء؛ آن بزیچه ماده که هر دو گوش وی خجک دارد و دیگر بدنش سیاه بود یا آنکه در سر وی سپیدی بود. گوسپند یا اسپ ماده که هر دو گوش وی خجک دارد و سایر بدنش سیاه بود.یا آنکه در سر وی سپید باشد، و صاحب مهذب الاسماء گوید: شاة ذرآء؛ گوسفندی تن سیاه و گوش سپید و سیاه.
