در شیمی و فیزیک، یک نوکلئون ( به انگلیسی: Nucleon ) می تواند یک پروتون، یا یک نوترون باشد، که در آن نقش به عنوان یک جزء هستهٔ اتم محسوب می شود. تعداد نوکلئون ها در هسته عدد تودهٔ ایزوتوپ ( تعداد نوکلئون ) را تعیین می کند.
پروتون ها و نوترون ها اسپین و پاریته ۲/۱ مثبت دارند. تعداد این ذرات هر کدام به ترتیب با نماد Z و N در کنار نام عنصر ذکر می شود که مجموع آن ها به نام عدد جرمی با نماد A مشخص می شود واین ذرات از سه کوارک تشکیل شده اند و جزو خانوادهٔ فرمیون ها هستند.
تا دههٔ ۱۹۶۰، نوکلئون ها به عنوان ذرات بنیادی، نه آن که خود، از قطعات کوچکتر تشکیل شده باشند شناخته می شدند. در حال حاضر آن ها ذرات ترکیبی ( کامپوزیتی ) ؛ ساخته شده از سه کوارک با هم متصل است، که توسط نیروی هسته ای قوی با هم متصل هستند، شناخته می شوند. تعامل بین دو یا چند نوکلئون تعامل بین نوکلئونی یا نیروی هسته ای نامیده می شود که در نهایت بوسیلهٔ تعامل قوی ایجاد می شود. ( قبل از کشف کوارک ها، اصطلاح «تعامل قوی» به تعاملات بین اینترنوکلئونی اشاره دارد ) .
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپروتون ها و نوترون ها اسپین و پاریته ۲/۱ مثبت دارند. تعداد این ذرات هر کدام به ترتیب با نماد Z و N در کنار نام عنصر ذکر می شود که مجموع آن ها به نام عدد جرمی با نماد A مشخص می شود واین ذرات از سه کوارک تشکیل شده اند و جزو خانوادهٔ فرمیون ها هستند.
تا دههٔ ۱۹۶۰، نوکلئون ها به عنوان ذرات بنیادی، نه آن که خود، از قطعات کوچکتر تشکیل شده باشند شناخته می شدند. در حال حاضر آن ها ذرات ترکیبی ( کامپوزیتی ) ؛ ساخته شده از سه کوارک با هم متصل است، که توسط نیروی هسته ای قوی با هم متصل هستند، شناخته می شوند. تعامل بین دو یا چند نوکلئون تعامل بین نوکلئونی یا نیروی هسته ای نامیده می شود که در نهایت بوسیلهٔ تعامل قوی ایجاد می شود. ( قبل از کشف کوارک ها، اصطلاح «تعامل قوی» به تعاملات بین اینترنوکلئونی اشاره دارد ) .
wiki: ذره هسته ای