ذرق الطیر

لغت نامه دهخدا

ذرق الطیر. [ ذَ قُطْ طَ ] ( ع اِ مرکب ) فضله پرندگان. || خرفطان. بنتومة. رقعةالفارسیة. عنم. داود ضریر انطاکی در تذکره گوید: ذرق ، یطلق علی روث الطیور و کل مع اصله. و اذا قید بذرق الطیور فالبنتومة . و ابن البیطار در مفردات آرد: هو النبات المعروف بالیونانیة بالبنتومة.

فرهنگ فارسی

فضل. پرندگان .

پیشنهاد کاربران

بپرس