ذرح

لغت نامه دهخدا

ذرح. [ ذَ ] ( ع مص ) ذرح طعام ؛ ذراح در وی افکندن. || ذرح شی در ریح ؛ بباد دادن آن یعنی پرانیدن آن را بباد.

ذرح. [ ذَ رَ ] ( ع اِ ) درختی است که از چوب آن پالان سازند.

ذرح. [ ذُرْ رَ ] ( ع اِ ) ذروح. رجوع به ذروح و ذراریح شود.

ذرح. [ ذُ رَ ] ( اِخ ) نام پدر یزید سکونی شاعر.

پیشنهاد کاربران

بپرس