( ذربة ) ذربة. [ ذِ ب َ ] ( ع اِ ) غُدّة. گره گوشت. سنگریزه مانندی که در گردن مردم یا ستور پیدا آید. || ( ص ) زن بدزبان. زن زبان دراز. بذیةاللسان و خیانتکار.( منتهی الارب ). بلندآواز. ( مهذب الاسماء ). ج ، ذَرِب. ذربة. [ ذَ ب َ ] ( اِخ ) آبی است بنوعقیل را به نجد. بروایت یاقوت از ابی زیاد. ذربة. [ ذَ رِ ب َ ] ( ع ص ) تأنیث ذَرِب.
