ذراری

[ویکی فقه] ذراری در لغت به معنی نسل و اولاد بوده مفرد آن ذریّه است.
در اصطلاح به زنان و کودکان گفته می‏شود.
ذراری در کلام پیامبر اکرم
پیامبر (صلی الله علیه وآله) فرمود:«نَهی قَتْلَ الذَّرارِیَ وَ خَصَّهُمْ بِاْلحَمْلِ لِضَعْفِهِمْ وَ لِانَّهُمْ لا قُوَّةَ لَهُمْ عَلَی السَّفَرِ لِقُوَّةِ الرِّجالِ» رسول خدا (صلی الله علیه وآله) سر بازان اسلام را از کشتن زنان و کودکان دشمن، به خاطر ضعف جسمانی و عدم توانایی آنان برای مسافرت نهی کردند.
زنان و کودکان کافران به محض اسیر شدن، کنیز و برده می‏شوند. حکم اسیرانی که بالغ بودن آنها مورد تردید می‏باشد مورد بازرسی قرار می‏گیرند، در صورتی که در عانه آنها مو روییده بود، نشانه بلوغ است و به گروه مردان ملحق می‏شوند و در غیر این صورت به ذراری ملحق می‏شوند. «۴»