ذخیره پلاسری

ذخیره پلاسری[ ۱] یا نهشته پلاسری ( انگلیسی: Placer deposit ) در زمین شناسی به تجمعی از مواد معدنی با ارزش گفته می شود که در اثر جداسازی گرانشی از یک سنگ منبع خاص در طی فرایندهای رسوبی ایجاد شده اند. [ ۲] این اصطلاح از واژه placer در زبان اسپانیایی به معنای ماسه آبرفتی گرفته شده است. معدن کاری پلاسری یکی از منابع مهم برداشت طلا است و تکنیک اصلی مورد استفاده در سال های اولیه بسیاری از تب های طلا، از جمله تب طلا در کالیفرنیا بود. انواع ذخایر پلاسری عبارت است از پلاسرهای آبرفتی، هوارفتی، پلاسرهای ساحلی، پلاسرهای بادی و پلاسرهای دیرینه. [ ۳]
مواد پلاسری باید هم متراکم و هم در برابر فرآیندهای هوازدگی مقاوم باشند. ذرات معدنی برای تجمع در پلاسرها، باید دارای وزن مخصوص بالای ۲٫۵۸ باشند. [ ۲]
محیط های پلاسری معمولاً حاوی ماسه سیاه هستند که یک مخلوط سیاه براق آشکار از اکسیدهای آهن و به طور عمده مگنتیت به همراه مقادیر متغیر ایلمنیت و هماتیت است. اجزای معدنی ارزشمندی که اغلب در ماسه های سیاه یافت می شوند عبارتند از: مونازیت، روتیل، زیرکن، کرومیت، ولفرامیت و کاسیتریت.
فعالیت های اولیه استخراج معدن احتمالاً در نتیجه ذخایر پلاسری بوده است زیرا این ذخایر به راحتی در دسترس و اندازه آن ها بالقوه زیاد بوده است. [ ۴] رویدادهایی که به عنوان تب های طلا یا الماس شناخته می شوند، ناشی از ذخایر پلاسری بوده و ثابت شده است که این ذخایر فراوان هستند. [ ۴]