[ویکی فقه] ذبیح الله، سال ۱۳۱۰ هـ. ق. در خانواده ای مذهبی در شهر محلات دیده به جهان گشود. و قلب پدر و مادر خود را غرق در شادی نمود. هنوز به سن بلوغ نرسیده بود که پدرش را از دست داد و ضربه سنگینی بر روحیه او وارد آمد.وی در مقدمه اکثر تالیفاتش نسب خود را چنین بیان می کند: ذبیح الله بن محمدعلی بن علی اکبر بن اسماعیل بن اتابک عسکری محلاتی.
ذبیح الله دروس مقدماتی را در شهر خود، محلات، آموخت. وی که مشتاق بود تا مراحل بالاتر علمی را بپیماید، در ماه محرم الحرام سال ۱۳۳۰ هـ. ق. به نجف اشرف مهاجرت نمود و دروس عالیه حوزوی را در محضر آیات عظام آقا میرزا ابراهیم استهباناتی ، فیروزآبادی، عبدالحسین رشتی ، حسین رشتی و... فراگرفت. وی از عالمانی چون میرزا حسین نایینی ، سید ابوالحسن اصفهانی ، آقا ضیاءالدین عراقی ، و حاج شیخ محمدجواد بلاغی (متوفای ۱۳۱۳ هـ. ش.) بهره های فراوان برد. او دوازده سال در نجف اشرف مشغول تحصیل بود و توانست به پیشرفت های قابل ملاحظه ای در علوم حوزوی و مطالعه احادیث و تفاسیر قرآن برسد.
هجرت به سامرا
پس از آن که میرزای بزرگ، سید محمدحسن شیرازی در سال (۱۲۹۱ هـ. ق.) به سامرا مهاجرت نمود و در آن جا، حوزه بزرگی تاسیس کرد، جمعی از طلاب و عالمان دینی که در نجف اشرف بودند به آن جا مهاجرت کردند و بر آبادانی آنجا افزودند. شیخ ذبیح الله پس از ۱۲ سال تحصیل در نجف اشرف در ماه شعبان سال ۱۳۴۱ هـ. ق. به سامرا مهاجرت نمود و به تحصیل در سطوح عالی و خارج فقه و تدریس در مراحل مقدماتی پرداخت. او دروس رجالی، حدیث و درایه را از محضر آیة الله میرزا محمد عسکری تهرانی فراگرفت و افتخار دامادی ایشان را نیز یافت. مدتی نیز در کاظمین از محضر علامه سید حسن صدر کاظمینی استفاده کرد. شیخ ذبیح الله محلاتی تا سال ۱۳۷۶ هـ. ق. حدود ۳۵ سال در سامرا زندگی کرد. او که محبت زیادی نسبت به اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السّلام داشت، سال ها در کنار حرم شریف عسکریین (علیهما السلام) زیست و تحصیل و تحقیق کرد.روزی از طرف کنسول ایران به ایرانیان مقیم سامرا اعلام شد که باید دارای شناسنامه و نام خانوادگی باشند، آقا میرزا محمد تهرانی و دامادهایش تصمیم گرفتند برای خود نام خانوادگی انتخاب کنند. در این جریان آقای میرزا محمد تهرانی به میرزا محمد شریف عسکری و آقای شیخ ذبیح الله محلاتی به شیخ ذبیح الله مشتاق عسکری و آقای میرزا حبیب الله اشتهاردی به میرزا حبیب الله مدرس عسکری نامیده شدند و به این ترتیب آن ها افتخار نسبت خود را به امامین عسکریین را در نام خانوادگی آشکار کردند.
بازگشت به تهران
محقق محلاتی پس از پایان تحصیلات در سال ۱۳۷۶ هـ. ق. به تهران مراجعت کرد و در مسجد مشیرالدوله واقع در خیابان خاوران اقامه نماز جماعت نمود و به ترویج دین و تبلیغ احکام و نشر معارف و آثار اهل بیت علیهم السّلام که از وظایف اصلی روحانیون است مشغول شد.
استادان
...
ذبیح الله دروس مقدماتی را در شهر خود، محلات، آموخت. وی که مشتاق بود تا مراحل بالاتر علمی را بپیماید، در ماه محرم الحرام سال ۱۳۳۰ هـ. ق. به نجف اشرف مهاجرت نمود و دروس عالیه حوزوی را در محضر آیات عظام آقا میرزا ابراهیم استهباناتی ، فیروزآبادی، عبدالحسین رشتی ، حسین رشتی و... فراگرفت. وی از عالمانی چون میرزا حسین نایینی ، سید ابوالحسن اصفهانی ، آقا ضیاءالدین عراقی ، و حاج شیخ محمدجواد بلاغی (متوفای ۱۳۱۳ هـ. ش.) بهره های فراوان برد. او دوازده سال در نجف اشرف مشغول تحصیل بود و توانست به پیشرفت های قابل ملاحظه ای در علوم حوزوی و مطالعه احادیث و تفاسیر قرآن برسد.
هجرت به سامرا
پس از آن که میرزای بزرگ، سید محمدحسن شیرازی در سال (۱۲۹۱ هـ. ق.) به سامرا مهاجرت نمود و در آن جا، حوزه بزرگی تاسیس کرد، جمعی از طلاب و عالمان دینی که در نجف اشرف بودند به آن جا مهاجرت کردند و بر آبادانی آنجا افزودند. شیخ ذبیح الله پس از ۱۲ سال تحصیل در نجف اشرف در ماه شعبان سال ۱۳۴۱ هـ. ق. به سامرا مهاجرت نمود و به تحصیل در سطوح عالی و خارج فقه و تدریس در مراحل مقدماتی پرداخت. او دروس رجالی، حدیث و درایه را از محضر آیة الله میرزا محمد عسکری تهرانی فراگرفت و افتخار دامادی ایشان را نیز یافت. مدتی نیز در کاظمین از محضر علامه سید حسن صدر کاظمینی استفاده کرد. شیخ ذبیح الله محلاتی تا سال ۱۳۷۶ هـ. ق. حدود ۳۵ سال در سامرا زندگی کرد. او که محبت زیادی نسبت به اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السّلام داشت، سال ها در کنار حرم شریف عسکریین (علیهما السلام) زیست و تحصیل و تحقیق کرد.روزی از طرف کنسول ایران به ایرانیان مقیم سامرا اعلام شد که باید دارای شناسنامه و نام خانوادگی باشند، آقا میرزا محمد تهرانی و دامادهایش تصمیم گرفتند برای خود نام خانوادگی انتخاب کنند. در این جریان آقای میرزا محمد تهرانی به میرزا محمد شریف عسکری و آقای شیخ ذبیح الله محلاتی به شیخ ذبیح الله مشتاق عسکری و آقای میرزا حبیب الله اشتهاردی به میرزا حبیب الله مدرس عسکری نامیده شدند و به این ترتیب آن ها افتخار نسبت خود را به امامین عسکریین را در نام خانوادگی آشکار کردند.
بازگشت به تهران
محقق محلاتی پس از پایان تحصیلات در سال ۱۳۷۶ هـ. ق. به تهران مراجعت کرد و در مسجد مشیرالدوله واقع در خیابان خاوران اقامه نماز جماعت نمود و به ترویج دین و تبلیغ احکام و نشر معارف و آثار اهل بیت علیهم السّلام که از وظایف اصلی روحانیون است مشغول شد.
استادان
...
wikifeqh: شیخ_ذبیح الله_محلاتی