ذایع

لغت نامه دهخدا

ذایع. [ ی ِ ]( ع ص ) نعت فاعلی مذکر از ذیوع. آشکار. آشکارشده. فاش کرده. فاش شده. شایع. پیدا. ظاهر. مُنتشر. مستفیض.

( صفت اسم ) آشکار فاش .

(یِ ) [ ع . ذائع ] (اِفا. ص . ) آشکار، فاش .

۱. پراکنده.
۲. فاش، آشکار.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید