ذألان. [ ذَ ءَ ] ( ع مص ) ذأل. سبک رفتن. ( تاج المصادر بیهقی ). خرامیدن. سبک و نرم رفتن. || سرعت کردن. || پویه گرگ. ج ، ذآلین ، ذآلیل. و این نادر است ، چه قیاس ذآلین باشد.ذألان. [ ذَءْ / ذُءْ ] ( ع اِ ) شغال با گرگ. ابن آوی و الذئب.
