ذات ید

لغت نامه دهخدا

ذات ید. [ ت ُ ی َ ] ( ع اِ مرکب ) دارائی. مال. ذات ید فلان ؛ مایملک او. قلت ذات یده ؛ تنگ دست گردید.

فرهنگ فارسی

دارائی . مال .

پیشنهاد کاربران

بپرس