ذات نیرین. [ ت ُ ن َ ] ( ع ص مرکب ) ناقه ذات نیرین ، ناقه کلانسال که در آن بقیه ای باشد. ( منتهی الارب ). ناقة ذات انیار. و ابن الاثیر در المرصع گوید:ذات نیرین ، راه پهناور باشد. شاعر گوید : و قد جاوزتها ذات نیرین سارق محرمة فیها لوامع تخفق.( المرصع ).
