ذات لظی. [ ت ُ ل َ ظا ] ( اِخ ) موضعی است بحرةالنار و حرةالنار میان وادی القری و تیما از دیار غطفان. در عقدالفرید آمده است : و اقبل رجل ٌ الی عمربن الخطاب فقال له عمر ما اسمک ؟ فقال شهاب حرقة، قال ممن ؟ قال من اهل حرةالنار. قال و این مسکنک ؟ قال بذات لظی قال اذهب فان اهلک قد احترقوا. ( عقدالفرید ج 2 ص 139 در باب التفاؤل بالاسماء ). و رجوع به ذات اللظا شود.
فرهنگ فارسی
موضعی است بحره النار و حره النار میان وادی القری و تیما از دیار غطفان .
