( ذات رایة ) ذات رایة. [ ت ُ ی َ ] ( ع ص مرکب ، اِ مرکب ) هر زن بدکاره به جاهلیت که بر بام خانه علم افراشتی تا مردان بدان نشان بقضای وطر بدانجا شدندی. ج ، ذوات رایات.
فرهنگ فارسی
هر زن بد کاره بجاهلیت که بر بام خانه علم افراشتی تا مردان بدان نشان بقضای وطر بدانجا شدندی .
